San Joan bezpera

Udaburuan gaude, udako solstizioan. Argia iluntasunari gailendu zaio. Luzeagoa da eguna gaua baino. Horrek bizitza hobearen itxaropena dakarkigu, eta arbola hau horren ikurra da.

Ez da erraza garai hauetan horrelakorik sinestea. Zenbat sufrimendu ezagutu den azken hilabeteetan gure artean. Gure pertsona maiteak gaisotu, hil, ezin era egokian agurtu… Ez genuen uste halakorik gerta zitekeenik. Baina gertatu da. Miraria ere zertu da: borondate oneko zenbat pertsona lanean jardun diren gogor eta sutsu, euren osasuna ere arriksuan jarririk, besteei laguntzeko. Guztiak gogoratu nahi ditugu, joan direnak eta geratu direnak. Arbola honek denak ordezkatzen ditu.

Etorkizunean zuekin, arbolarekin bat etorri nahi dugu, denok naturaren atala garela sentitu. Elkar zaintzen saiatuko garela zin egiten dugu. Eta horren adierazgarri biziaren ura zabaltzen dugu, dantzatuko dugu guztien oroimenez eta su garbitzailearen sinboloa ere piztuko dugu.

Gure herrian ohitura izan denez, esperantzaren arbolaren inguruan dantzatuko gara. Bizitza bera dantza baita. Donostiarrak: uda on izan dezagula